وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های آن حضرت است
در توحید الهی
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى بَطَنَ خَفيّاتِ الاُْمُورِ، وَدَلَّتْ عَلَيْهِ اَعْلامُ
سپاس خداوندی را که به همه امور پنهانی داناست، و نشانه های آشکار بر وجودش
الظُّهُورِ، وَ امْتَنَعَ عَلى عَيْنِ الْبَصيرِ. فَلاعَيْنُ مَنْ لَمْ يَرَهُ تُنْكِرُهُ،
دلالت دارد، و به دیده بینا درنیاید. چشمی که او را ندیده انکارش نمی کند،
وَ لا قَلْبُ مَنْ اَثْبَتَهُ يُبْصِرُهُ. سَبَقَ فِى الْعُلُوِّ فَلا شَىْءَ اَعْلى
و دل کسی که وجودش را باور کرده به کُنه ذاتش نمی رسد. در برتری از همه چیز پیشی گرفته و چیزی از او برتر
مِنْهُ، وَ قَرُبَ فِى الدُّنُوِّ فَلا شَىْءَ اَقْرَبُ مِنْهُ. فَلاَ اسْتِعْلاؤُهُ باعَدَهُ عَنْ
نیست، به هر چیزی نزدیک است و چیزی نزدیک تر از او نیست. نه برتری مقامش او را از
شَىْء مِنْ خَلْقِهِ، وَ لا قُرْبُهُ ساواهُمْ فِى الْمَكانِ بِهِ. لَمْ يُطْلِعِ
مخلوقات دور نموده، و نه نزدیکی او به موجودات موجب مساوی بودنش با آنها در مکان گشته. عقلها را بر
الْعُقُولَ عَلى تَحْديدِ صِفَتِهِ، وَلَمْ يَحْجُبْها عَنْ واجِبِ مَعْرِفَتِهِ.
بیان حدود صفتش آگاه نکرده، و آنها را از معرفت لازم درباره وجودش باز نداشته.
فَهُوَ الَّذى تَشْهَدُ لَهُ اَعْلامُ الْوُجُودِ عَلى اِقْرارِ قَلْبِ ذِى الْجُحُودِ.
او خداوندی است که آثار هستی اقرار قلبی منکرش را گواهی می دهد.
تَعالَى اللّهُ عَمّا يَقُولُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ وَالْجاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً كَبيراً.
خداوند از آنچه تشبیه کنندگانش به موجودات می گویند و از اوهام منکرانش بسی بالاتر است.